ဒုကၡျမစ္ရဲ့တစ္ဖက္ကမ္း

ဒုကၡျမစ္ရဲ့တစ္ဖက္ကမ္းကအိမ္ျဖူျဖူေလးရွိရာကို
မဆံုးနိုင္ေအာင္ရွည္တဲ့တံတားအိုေလးကိုျဖတ္ေက်ာ္ကာ ..
ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္လ်ားစရာအျပည့္နဲ့ခရီးလမ္းတစ္ခုကို
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသီခ်င္းသံနဲ့ၾကင္နာသူရဲ့လက္ကိုတြဲေခၚကာ ..

ေဝဒနာမိုးစက္မ်ားေအာက္မွာ 
ထီးတစ္လက္ကိုအတူတူမိုးကာရင္း

ဒြိဟေလေပြရိုင္းရိုင္းေအာက္မွာ
အေႏြးထည္ေလးကိုအတူတူလႊမ္းျခံုရင္း

ေသာကေနပူရွိန္ေအာက္မွာ
ထီးတစ္လက္နဲ့အတူတူကာကြယ္ရင္း

မေဝးေတာ့တဲ့တစ္ခ်ိန္မွာခရီးလမ္းဆံုးကိုေရာက္ကာ
တစ္ေန့ထက္တစ္ေန့နီးကပ္လာတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ့
ကြ်န္ေတာ္ဘဝရီးလမ္းတစ္ခုယံုၾကည္မႈအျပည့္နဲ့စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းမိပါျပီ

ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေကာင္းကင္

ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေကာင္းကင္ကိုေငးေမာမိတဲ့ညမွာ ..

မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ဆုတစ္ခုကိုရင္မွာအျမဲဆုေတာင္းရင္း ..

အခုထိမရေသးတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရဲ့အေဝးမွာ ..

ကေလးဘဝဒ႑ာရီပံုျပင္ထဲကအရုပ္ေတြပံုေပၚလာ ..

အတိတ္ဒဏ္ရာနဲ႕တစ္ေန႕တာ  အလင္းမဲ့အခန္းလြတ္ထဲမွာ ..

ၾကိဳးစားသလိုျဖစ္မလာတဲ့အိပ္မက္ဟာ  အၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္လည္ေမြးဖြားဦးမွာပါ ..

ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေကာင္းကင္ကိုေငးေမာမိတဲ့ညမွာ ..

မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ဆုတစ္ခုကိုရင္မွာအျမဲဆုေတာင္းရင္း ..

အခုထိမရေသးတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရဲ့အေဝးမွာ ..

ကေလးဘဝဒ႑ာရီပံုျပင္ထဲကအရုပ္ေတြပံုေပၚလာ ..

နာရီသံေတြညီးတြားခ်ိန္မွာ  ဆုံးရွုံးရေတာ့မဲ့အေတြးေတြဟာ ..  

မ်က္ရည္စမ်ားနဲ႕ငိုသံမဲ့ႏွလုံးသားမွာ  ဒီတစ္ၾကိမ္လဲမ်ိဳသိပ္ေနရဦးမွာပါ ..

ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ေကာင္းကင္ကိုေငးေမာမိတဲ့ညမွာ ..

မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ဆုတစ္ခုကိုရင္မွာအျမဲဆုေတာင္းရင္း ..

အခုထိမရေသးတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရဲ့အေဝးမွာ .. 
ကေလးဘဝဒ႑ာရီပံုျပင္ထဲကအရုပ္ေတြပံုေပၚလာ ..

Everlasting love

I think of you every beating of my heart blank
I don't wanna be the almighty king
As long as I am hero of my little thing 
I don't wanna conquer and win
As long as you hold my hand while I sing
So, every time I read your eyes with smiling
I feel everlasting love where we are living 

I dream of you under burning of the midnight lamp
I don't wanna be the almighty king
As long as I am hero of my little thing
I don't wanna conquer and win
As long as you hold my hand while I sing
So, every time I read your eyes with smiling
I feel everlasting love where we are living

အခ်စ္

ကိုယ့္အတြက္ဘဝဟာမျမင္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအားေတြနဲ႔

သူလိုရာသရုပ္ေဆာင္ခိုင္းတဲ့ဇာတ္ဆရာတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး

ကိုယ္ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့တဲ့ခ်စ္သူေရာက္လာခ်ိန္မွာ

ကိုယ္ဟာ .. ဘဝရဲ့အဓိပၸါယ္ကိုနားလည္လက္ခံလာမိတယ္ ..

သူ႔အတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္တည္ေဆာက္ထားတဲ့

အျဖဴေရာင္အိမ္ေလးရဲ့ဖြင့္ထားတဲ့တံခါးရြက္ေတြလည္းတေရးႏိုး

ကိုယ့္ေခါင္းထက္ဟိုတခ်ိန္ကဆံပင္ညိဳေတြအိုမင္းလာခ်ိန္မွာ

ကိုယ္ဟာ .. အခ်စ္ရ့ဲအေရာင္ေတြကိုျမင္တတ္လာတယ္ ..

ေတြဆံုုၾကျခင္း

ဝမ္းနည္းျခင္းေလျပင္းေတြရဲ့ အညွာတာကင္းမဲ့တဲ့ ရိုက္ပုတ္သံေတြၾကားမွာ ..
သံစဥ္မဲ့ဘဝအေမာနဲ႔ ယိမ္းယိုင္နဲ႔ေနေပမယ့္ ညွင္သာစြာအေသခ်ာပိတ္ကာ ..
အေရာင္လြင့္ျပယ္ေနတဲ့တံခါးခ်ပ္ေနာက္ကြယ္ရဲ့ ေကာင္မေလးရဲ့ညႈိးငယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာ ..
အလြမ္းရိပ္သန္းတဲ့ နာက်င္မ်က္လံုးေတြနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိခ်ိန္မွာ ..
ဒုကၡမိုးစက္ေတြနဲ႔ ႏြမ္းလ်လ်ခရီးလမ္းခုလပ္ရဲ့ ေအးခဲမတတ္ျဖစ္က်န္ခဲ့ရတဲ့ႏွလံုးသားဟာ ..
ေကာင္မေလးရဲ့ မိႈင္းျပျပမီးလင္းဖိုေဘးမွာ .. 
ခဏေလာက္နားခိုပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းမိလိုက္တယ္ ..


အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့လည္းဒီလိုနဲ႔
ေခြးျဖဴျဖဴေလးတေကာင္ကို အတူတူထိန္းေက်ာင္းရင္း ..
ငွက္ျဖဴငွက္မဲႏွစ္ေကာင္ရဲ့
ေတးဆိုသံေတြကို အတူတူနားေထာင္ရင္း ..
ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာေပၚမွာပြင့္ဖူးလာတဲ့
အျပံဳးပန္းပြင့္ေတြကို သံေယာစဥ္ၾကိဳးနဲ႔သီကံုးရင္း ..
ေရႊလည္တိုင္ထက္ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့
ေကာင္မေလးကို ဆင္ျမန္းေပးရင္း ..
သူ႔အတြက္ေရးတဲ့ အခ်စ္သီခ်င္းတပုဒ္ကိုဆိုျဖစ္တယ္ ..

ဖန္ဆင္းရွင္သိုု႔

တေရြ႕ေရြ႕လြင့္ေျမာေနၾကတဲ့
အထီးက်န္သံစဥ္ေတြနဲ႔က်င့္သားရေနတဲ့ဘဝမွာ
မိန္းကေလးရဲ့အျပံဳးပြင့္ေတြနဲ႔ဖန္ဆင္းေပးလိုုက္တဲ့
ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းအိပ္မက္အသစ္ေတြနဲ႔အတူ
မျပီးဆံုုးေသးတဲ့ႏြမ္းလ်ေျခလွမ္းန႔ဲခရီးလမ္းထက္မွာ
ရွင္သန္ေနထိုုင္ျခင္းေတြကိုုအတူတူျဖတ္သန္းလိုု႔
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုုေပးဖိုု႔
 ႏွင္းဆီပန္းပြင့္နီနီေလးကိုုဆုုပ္ကိုုင္ထားရင္း
ဒီကေန႔မွာေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြဖြင့္ေျပာလိုုက္ေတာ့မယ္

တကယ္လို႔မ်ား

တကယ္လို႔မ်ား သူ႔ကို တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရခဲ့ရင္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူးလို႔ မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့ စကားလံုးေတြရယ္ အေရာင္ပ်ယ္လြင့္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ ဘဝမွာ ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရမယ့္ ေန႔ေလးတေန႔ေတာ့ ျဖစ္လာမွာပါ .. သူ႔ကို ဘယ္လိုဘဝမ်ိဳးမွာျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္နားလည္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆတ္ပါ့မယ္ .. ဘဝဆိုတာ စာရြက္အလြတ္ေတြနဲ႔ အသက္မဲ့ေနတဲ့ စာအုပ္အသစ္စက္စက္မွ မဟုတ္တာ .. တကယ္ေတာ့ စကားလံုးေတြ ဖ်က္ရာေတြနဲ႔ အသက္ဝင္ေနတဲ့ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ပါ .. ခဏတာေတြ႔ရမယ့္ အခ်ိန္ေလးကို တန္ဖိုးထားၿပီး ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရမယ့္ ပံုရိပ္ေတြအျဖစ္နဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ေစမွာပါ ..

တကယ္လို႔မ်ား သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေက်ာခ်င္းကပ္ၿပီးေတာ့မွေဝးေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ဝကၤပါထဲမွာ လမ္းစေပ်ာက္ေနရင္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူးလို႔ မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့ စကားလံုးေတြရယ္ အေရာင္ပ်ယ္လြင့္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြကို တခါတေလတိုက္ဆိုင္လာတတ္တဲ့ လြမ္းေဆြးေနမယ့္ေန႔ေတြမွာ အမွတ္တရထုတ္ၾကည့္ေနမိမွာပါ .. သူ႔ကို ဘယ္လိုေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ က်ြန္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္နားလည္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတြနဲ႔ အေဝးကေန မွန္းဆၾကည့္ေနပါ့မယ္ .. ဘဝဆိုတာ ဂႏၲဝင္ဝတၳဳေတြလိုမွ ဇာတ္လမ္းအနိမ့္အျမင့္အတက္အက်နဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားစရာမွ မဟုတ္တာ .. တကယ္ေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဝင္သက္ထြက္သက္ေတြရဲ႕စည္းခ်က္ေတြမွာ သူဟာအနီးဆံုးမွာရွိေနတယ္လို့ ခံစားေနဦးမွာပါ .. တသက္တာ ေစာင့္ဆိုင္းေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ သူျပန္လာမယ့္အခ်ိန္ေတြရဲ႕ပံုရိပ္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အသက္ရွင္ခ်ိန္ေတြနဲ႔အတူ ရွင္သန္ေနမွာပါ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဘဝခရီးမွာ

အေမထြက္ခြါသြားတဲ့ေနာက္မယ္

အခ်စ္ဆိုုတာကိုုအရူးတစ္ေယာက္လိုု

ရွာေဖြရင္းလမ္းေပ်ာက္ကြယ္

ထမင္းခ်ိဳင့္ကိုုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲကိုုင္ကာ

လိုုင္းကားတြယ္စီးရင္းေက်ာင္းတတ္ခဲ့ေန႔ေတြရယ္

အသဲေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ကြဲရင္း

အနာဂတ္ကိုုငိုုသံေတြအျဖစ္ၾကည့္မိတယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

အိမ္ေနာက္ေဖးကထိုုင္ခံုုေလးေပၚမွာ

ဂစ္တာတစ္လက္နဲ႔ညသန္းေခါင္ယံေတြရယ္

လတ္ဆတ္တဲ့မ်က္ရည္စကားလံုုးေတြကိုု

သံစဥ္ႀကိဳးနဲ႔သီၿပီးငိုုခဲ့ဖူးတယ္

လြဲမွားတဲ့စာမ်က္ႏွာေဟာင္းေတြလိုု

စာအုပ္စင္ေပၚမွာဖုန္တလံုးလံုးတတ္ကာက်န္ရစ္ခဲ့မယ္

လက္ရွိဘဝကိုရုုန္းထြက္ဖိုု႔ႀကိဳးစာရင္း

ေနာင္လာမယ့္ဆယ္စုုႏွစ္ေတြကိုုမွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိတယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

ခ်စ္ျခင္းတရားကိုုမ်ိဳသိပ္ကာ

နာက်ည္းသိမ္ငယ္စိတ္ေတြျပည့္က်ပ္ေနတဲ႔ေန႔ေတြရယ္

ဒဏ္ရာေတြေျဖသိမ့္စရာမဲ့တဲ့ဘဝမွာ

သီခ်င္းေလးေတြေမြးဖြားကာကုုစားခဲ့တယ္

အရာရာတိုုင္းမွာခ်ိဳ႕တဲ့ေန႔ရက္ေတြဟာ

မာနတရားနဲ႔ခါးသီးမႈေတြေမြးဖြားကာရယ္

ဘဝဆိုုတာကိုျဖတ္သန္းရင္း

မရိုးနိုင္တဲ႔အိပ္မက္ေတြနဲ႔အေရွ႕ကိုမွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္မိတယ္ .. 

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ .. 

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

ဆယ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဘဝခရီးမွာ

ငယ္ရြယ္ႏုနယ္မႈေတြထြက္ခြါသြားတဲ့ေနာက္မယ္

အခ်စ္ဆိုုတာကိုုအရူးတစ္ေယာက္လိုု

ရွာေဖြဖို႔ေမ႔ေလ်ာ႔ေနခဲ႔ေပါ့ကြယ္

ေန႔လည္ေတြမွာအသက္မဲ႔ထမင္းနဲ႔ကုန္လြန္ကာ

ကၽြန္းပတ္ရထားစီးရင္းအလုပ္သြားခဲ့ေန႔ေတြရယ္

ခံစားခ်က္မဲ႔ဖုတ္ေကာင္လိုရက္လေတြကုန္လြန္ရင္း

အတိတ္ကငါ့ဆီကိုျပန္ၾကည့္မိတယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

နားၾကပ္ကသီခ်င္းေတြႏွလံုးသားေပၚမွာ

ငိုသံမဲ႔မနက္ခင္းတိုင္းရဲ႕ကိုယ္႔ဘဝပံုရိပ္ေတြရယ္

လတ္ဆတ္တဲ့မ်က္ရည္စကားလံုုးေတြကိုု

ကဗ်ာႀကိဳးနဲ႔သီၿပီးငိုေနမိတယ္

လြဲမွားတဲ့စာမ်က္ႏွာအသစ္ေတြလို

စာအုပ္စင္ေပၚမွာအစီရီနဲ႔ေနရာခ်ေပးရဦးမယ္

လက္ရွိဘဝမွာရုုန္းကန္ႀကိဳးစာရင္း

က်န္ခဲ႔တဲ႔ဆယ္စုုႏွစ္ေတြကိုုျပန္ေျပာင္းၾကည့္မိတယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..

ခ်စ္ျခင္းတရားကိုုသူသိေအာင္ျပသကာ

တစ္ႀကိမ္ျပန္လည္လာတဲ႔နာက်ည္းစရာေန႔ေတြရယ္

ဒဏ္ရာေတြတသက္စာလံုေလာက္တဲ႔ဘဝမွာ

ကဗ်ာေလးေတြေမြးဖြားကာကုုစားေနတယ္

လူတန္းေစ႔ရွင္သန္ခြင္႔ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြဟာ

မာနတရားနဲ႔ခါးသီးမႈေတြအရြယ္ေရာက္ကာရယ္

ဘဝဆိုုတာကိုဒီလိုပဲခံယူရင္း

မရိုးနိုင္တဲ႔ဒဏ္ရာေတြနဲ႔အတိတ္ကငါ့ကိုအားေပးမိတယ္ ..

မိုုးေတြသည္းတဲ့ညကအိပ္မက္တယ္ ..

ဟိုးအေဝးတေနရာကငါဟာ

ဒီကေန႔ရဲ႕ငါ့ဆီကိုုအလည္ေရာက္ခဲ့တယ္ ..

ငိုေၾကြးေနတဲ့အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီးသူက

ငါ့ကိုုႏွစ္သိမ့္ေနတယ္ ..

ဘဝဆိုုတာဒီလိုုပဲလိုု႕   

သူ႕အျဖစ္ကိုုျပန္ေျပာျပတယ္ ..